Ik leef mijn leven zoals ik dat wil
Afgelopen zondag was ik op Zeelst Kermis om met vrienden, en een heleboel onbekende mensen wijntjes te drinken. Ik houd van gezelligheid en daar is het altijd heel gezellig!
Er was daar een man die de liedjes van Andre Hazes zong. Heerlijk! Wat mij betreft is Andre Hazes nog altijd de koning van het levenslied. Wat is dat toch heerlijk om snoeihard en lekker vals mee te zingen. De liedjes zijn een feest der herkenning en daarom kan ik mezelf er helemaal in verliezen. Ik geniet er nog steeds van trouwens omdat het liedje; ‘ik leef mijn eigen leven’ nog altijd door mijn hersenpan galmt.
Ik durfde niet helemaal mezelf te zijn
Als ik terug kijk op mijn eigen leven, heb ik zeker niet altijd vol mijn eigen leven geleefd. Als ik terug kijk zie ik mooie jaren, maar toch baal ik ook omdat ik niet helemaal mezelf durfde te zijn. Bang voor afwijzing, bang om het niet goed te doen in de ogen van een ander. En bang dat ik het verkeerde pad zou kiezen. Niet dat ik angstig was voor het criminele pad of zo, maar door alle goed bedoelde adviezen die ik kreeg, had ik het idee dat ik ook een verkeerde keuze kon maken. Of dat ik mezelf moest verantwoorden voor keuzes de ik maakte. Achteraf is het allemaal bullshit gebleken. Verhaaltjes die ik mezelf vertelde, waar ik stellig in geloofde en aan vast hield.
Leef alsof het je laatste dag is
‘Ik leef mijn leven zoals ik dat wil, ik bemoei me toch ook niet met een ander’ zingt Andre en ‘leef alsof het je laatste dag is’ zingt zijn zoon. In de afgelopen jaren zijn er veel dingen gebeurt, te jonge mensen overleden of ziek geworden, andere uit het oog verloren, dingen waarvan ik nooit had gedacht dat dat zou kunnen gebeuren.
Leef ik mijn eigen leven?
Ik hield mezelf voor de gek. ‘Dat gebeurt mij niet’; weer zo’n verhaaltje… En dan gebeurt het toch. Voor mij een reden om regelmatig bij mezelf te checken, ben ik nog gelukkig? Leef ik nog mijn eigen leven? En dat doe ik ook bij andere, bij vrienden, familie en bij mensen die ik coach. We hebben namelijk allemaal de neiging om ons aan te passen op een bepaalde manier, voor de goede lieve vrede, omdat het zo hoort. ‘Ik leef mijn leven zoals ik dat wil, laat mij nu gaan voordat ik verander.’
Ben je wakker?
Slaapwandelend door het leven. Een weg gekozen en deze volgen omdat het wel prima is. Wel prima?! Wel prima zouden we moeten behandelen als een hartaanval: meteen actie ondernemen om het beter te maken!
Had ik het lef maar om mijn eigen leven te leiden
Als je aan mensen vraagt ‘waar word je echt gelukkig van’, dan is komen daar veel verschillende antwoorden op. Van liefde en familie, tot passies en hobbies en alles wat daar tussenin zit. Maar waar ben je in je dagelijkse leven vooral mee bezig? Werken om de rekeningen te betalen, zorgen dat je administratie bij is, poetsen…? Word je daar dan echt gelukkig van? Zie jij jezelf op je sterfbed liggen en zeggen: was mijn huis maar vaker opgeruimd geweest?? Tuurlijk niet! Uit onderzoek blijkt dat mensen in hun laatste fase vaak denken: had ik maar het lef gehad om mijn eigen leven te lijden!
Waar droom je van?
Denk jij er wel eens over na wat je zou doen als er geen beperkingen waren? Als je alles zou kunnen doen wat je zou willen, wat zou dat dan zijn? Zie je aspecten van dat leven terug in je huidige leven? Of zit je lekker in je comfortabele “wel prima”-leven?
Lig je op koers?
Hulde aan iedereen die probeert te veranderen om meer zichzelf te worden!
Applaus voor de tegen-de-stroom-in-zwemmers!
Complimenten voor de mensen die eindelijk nee durven zeggen!
Schouderklopjes voor dappere beslissingen die mensen in je omgeving niet begrijpen!
Op die manier kom je telkens dichterbij jouw eigen leven. Want jij alleen leeft jouw eigen leven. Niemand kan je vertellen dat het pad waar jij op zit het juiste is: de enige die kan voelen of dat dit het goede pad is dat ben jij! Realiseer je dat wanneer je ook maar een paar graden van je koers afwijkt er een heel andere bestemming uit kan komen. Gelukkig heb jij altijd het stuur in je handen van je eigen leven. Maar dan ben je zelf dus ook verantwoordelijk voor je eigen koers.
Wordt meer jezelf
En wanneer je de ballen nog niet hebt om meer je eigen leven te gaan leiden, bedenk je dan dat je daar NU mee kunt beginnen! Er zijn talloze opties om meer jezelf te worden. Er zijn mensen zoals ik die je proberen wakker te schudden en mensen die je kunnen begeleiden. Doe het! Begin! Want je hebt iets te verliezen! Je eigen leven! Verloren tijd komt nooit meer terug. Zorg dat je over 10 jaar met zekerheid kunt zeggen dat je geen spijt hebt van je huidige leven.
Dit wil ik anders
Met dank aan de levensliederen van Andre Hazes en alle mooie mensen om me heen die dappere beslissingen durven maken, zichzelf in de spiegel aankijken en beslissen: dit wil ik anders. Chapeau